A-Model 72383 An-14 NATO code CLOD 1/72
Plastikowy model do sklejania. Nie zawiera kleju ani farb.
Antonow An-14 (oznaczenie NATO: Clod) był radzieckim, lekkim samolotem transportowym z okresu powojennego w układzie górnopłata. Napęd zapewniały dwa silniki gwiazdowe Iwczenko AI-14 RF o mocy 300 KM. Oblot prototypu miał miejsce w marcu 1958 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1966-1972. W jej wyniku powstało ok. 330 samolotów tego typu. An-14 został opracowany w biurze projektowym Antonowa, jako następca szalenie popularnego samolotu An-2. W przeciwieństwie do swego poprzednika była maszyną jednopłatową, napędzaną dwoma silnikami oraz o całkowitym nowym kadłubie i konstrukcji. Cechował się dobrymi właściwościami lotnymi, był tani w produkcji, a przede wszystkim szalenie prosty w pilotażu, przez co był bardzo lubiany przez pilotów na nim latających. Maszyna stosunkowo szybko została zastąpiona przez znacznie doskonalszy i nowocześniejszy samolot An-28, napędzany już silnikami turbośmigłowymi. Samoloty An-14 były używane przez kilka krajów, m.in..: ZSRR, Bułgarię czy Mongolię.
The Antonov An-14 (NATO designation: Clod) was a Soviet light transport aircraft of the post-war period in an upper-wing configuration. Propulsion was provided by two 300 hp Ivchenko AI-14 RF star engines. The prototype was flown in March 1958, and series production lasted from 1966 to 1972, resulting in about 330 aircraft of this type. The An-14 was developed at Antonov's design bureau as a successor to the wildly popular An-2 aircraft. Unlike its predecessor, it was a monoplane machine powered by two engines and with a completely new fuselage and design. It was characterized by good flying qualities, was cheap to produce and, above all, insanely easy to fly, which made it much loved by the pilots flying it. The machine was relatively quickly replaced by the much more perfect and modern An-28 aircraft, already powered by turboprop engines. An-14 aircraft were used by several countries, including: the USSR, Bulgaria and Mongolia.