Gazeta w zestawie z modelem do sklejania Francuskiego Czołgu dowodzenia Hotchkiss H35 z armatą 37mm SA38 w skali 1/72
Hotchkiss H-35/H-39 to francuski czołg lekki z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Pierwsze prototypy tego wozu powstały w 1934 r., a produkcja seryjna trwała w latach 1936-1940. W sumie powstało ok. 1200 czołgów tego typu wszystkich wersji. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Hotchkiss o mocy 78 KM. Długość kadłuba wozu liczyła 4,22 m, przy szerokości 1,95 metra. Masa wynosiła 11 ton, a zasięg działania sięgał ok. 130 kilometrów. Uzbrojenie główne - w wersji H-35 - stanowiła armata SA18 kal. 37 mm, a uzbrojenie dodatkowe składało się z pojedynczego karabinu maszynowego Reibel MAC31 kal. 7,5 mm.
Czołg Hotchkiss H-35 został opracowany na potrzeby francuskich sił zbrojnych, które w latach 30. XX wieku dążyły do zastąpienia w linii przestarzałych wozów Renault FT-17 znacznie nowszą konstrukcją. Nowy pojazd miał być wozem wsparcia piechoty, w związku z czym główny nacisk położono w nim na możliwie dobre opancerzenie (jak na tę klasę wozów) oraz dobre uzbrojenie, a prędkość maksymalną potraktowano raczej drugorzędnie. Finalnie, powstał pojazd zbliżony zewnętrznie do Renault R-35 i posiadający wiele cech wspólnych (np. odlewany pancerz). Po wprowadzenie do służby, wóz Hotchkiss H-35 doczekał się modernizacji oznaczonej nieoficjalnie jako H-39 (nazwa oficjalna: Char leger modele 1935 H modifie 1939), która posiadała przede wszystkim silnik o wyraźnie większej mocy maksymalnej, dochodzącej do 120 KM. Cechował się również podwyższonym przedziałem silnikowym. Od początku 1940 r. wozy H-39 dostarczono do jednostek z armatą Puteaux SA38 kal. 37 mm, która posiadała lepsze parametry balistyczne, niż armata SA18 tego samego kalibru. Wozy H-35/H-39 zostały użyte bojowo w kampanii 1940 roku. Warto dodać, że wiele wozów tego typu zostało zdobytych przez Niemców, którzy wykorzystywali je w różnoraki sposób aż do 1944 roku.